Τρία ερωτήματα για την πολιτική τέθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα και συνεχίζουν να υφίστανται:
1ον Περισσότερη ισότητα (δικαιοσύνη) ή περισσότερη αποτελεσματικότητα;
2ον Η πολιτική υπηρετεί αξίες ή συμφέροντα;
3ον Η πολιτική είναι ένα μέσο πραγμάτωσης αξιών που οδηγούν την πόλη σε πρόοδο, ή ένα πεδίο σύγκρουσης ομάδων με διαφορετικά συμφέροντα;
Για τους Ελληνες (Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης), η πολιτική δεν έχει σκοπό να εξουσιάζει, ούτε να εξυπηρετεί συμφέροντα, αλλά να υπηρετεί αξίες!
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη η πολιτική πρέπει να υπηρετεί το κοινό (Δημόσιο) συμφέρον, ενώ ο Σωκράτης συνέδεσε την πολιτική και με την ηθική, οπότε μέσα στους στόχους της θα πρέπει να εντάσσεται και η ηθική βελτίωση των πολιτών.
ΠΟΛΙΤΗΣ
«Πολίτης είναι αυτός που είναι ικανός να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί» Αριστοτέλης
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ
«Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής» Αριστοτέλης
(Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή του στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας)
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
..Το άτομο χωρίς την πολιτική κοινωνία είναι άνευ σημασίας. Γι΄αυτό ο κάθε πολίτης οφείλει να διαπαιδαγωγείται στα πλαίσια μιας δημοκρατικής πολιτείας , όπου θα ευνοείται η πρόοδος της δημοκρατικής ζωής. Συνεπώς η αρετή του πολίτη βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από την παιδεία και τους νόμους.
Παρόλο που η εκπαίδευση έχει δημόσιο χαρακτήρα, ωστόσο το εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να είναι έτσι δομημένο, ώστε να ενισχύει την προδιάθεση και τις φυσικές ιδιότητες του κάθε ατόμου.
..Στόχος της Αριστοτελικής Φιλοσοφίας είναι το «ευ ζην», δηλαδή η πολιτική ωρίμανση των πολιτών, η ηθική και πνευματική τελείωσή τους, μέσα στο πλαίσιο της πολιτείας που εξασφαλίζει τις απαραίτητες συνθήκες για να αναζητήσει ο άνθρωπος- πολίτης το δρόμο προς την ευδαιμονία, που αποτελεί πεμπτουσία όλων των αρετών..
