Η Λήμνος είναι το όγδοο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας με έκταση 476 τ.χλμ. και το τέταρτο σε μήκος ακτών (310 χλμ.). Βρίσκεται στο βόρειο Αιγαίο και μαζί με το νησί Άγιος Ευστράτιος αποτελούν την Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου, της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι της Λήμνου είναι η Μύρινα, που πήρε το όνομα της γυναίκας του πρώτου βασιλιά του νησιού, του Θόαντα. Μέχρι το 1955 η Μύρινα ονομαζόταν Κάστρο, ονομασία που επικράτησε κατά την ύστερη Βυζαντινή περίοδο και άτυπα ακόμα έτσι αποκαλείται από τους παλιότερους Λημνιούς.
Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΗΜΝΟΥ
Η Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου ανήκει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και συγκροτήθηκε από τη γεωγραφική έκταση της π. Επαρχίας Λήμνου του Νομού Λέσβου. Εχει έκταση 521 τ.χλμ. και πληθυσμό 17.262 κατοίκους. Αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, είναι ο κ. Βλάττας-Λαμπρινός Αγγελος.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΗΜΝΟΥ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Στην παρακάτω εικόνα εμφαίνεται η θέση της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου στο Βόρειο Αιγαίο, η οποία περιλαμβάνει τα νησιά Λήμνος και Αγιος Ευστράτιος καθώς και τις πέριξ βραχονησίδες.
Τα νησιά δεσπόζουν στο Θρακικό Πέλαγος, ανάμεσα στο Άγιον Όρος και τα νησιά Σαμοθράκη, Ίμβρο και Λέσβο.
ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΛΗΜΝΟΥ
H Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου Περιλαμβάνει τους Δήμους Λήμνου με έδρα την Μύρινα και Αγίου Ευστρατίου με έδρα τον Αγιο Ευστράτιο.
Ο ΔΗΜΟΣ ΛΗΜΝΟΥ
Ο Δήμος Λήμνου έχει έκταση 476 τ.χλμ. και πληθυσμό 16.411 κατοίκους. Εδρα του Δήμου είναι η Μύρινα. Δήμαρχος του Δήμου Λήμνου είναι η κ. Ελεονώρα Γεώργα. Ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και περιλαμβάνει το νησί Λήμνος.
Ο Δήμος Λήμνου διαιρείται σε 4 Δημοτικές Ενότητες Μύρινας, Μούδρου, Ατσικής και Νέας Κούταλης, οι οποίες περιλαμβάνουν 2 Δημοτικές και 30 Τοπικές Κοινότητες. Αναλυτικά οι Κοινότητες και οι συστατικοί οικισμοί:
1. Δημοτική Ενότητα Μύρινας: Περιλαμβάνει τη Δημοτική Κοινότητα Μύρινας και τις Τοπικές Κοινότητες Θάνους (Θάνος, Παραλία Θάνους), Κάσπακα (Κάσπακας, Αγ. Ιωάννης, Γάλη, Λιμενάρια), Κορνού (Κορνός, Ψύλλοι), Πλατέος (Πλατύ, Παραλία Πλατέος, Πλαγίσος Μώλος).
2. Δημοτική Ενότητα Μούδρου: Περιλαμβάνει τη Δημοτική Κοινότητα Μούδρου (Μούδρος), και τις Τοπικές Κοινότητες Καμινίων (Καμίνια, Βρόσκοπος), Ρουσσοπουλίου (Ρουσσοπούλι), Φισίνης (Φισίνη, Αγία Σοφία), Σκανδάλης (Σκανδάλη), Ρωμανού (Ρωμανό, Κώμη), Λύχνων (Λύχνα, Ανεμόεσσα), Ρεπανιδίου (Ρεπανίδι, Κότσινος, Αγιος Υπάτιος), Κοντοπουλίου (Κοντοπούλι, Αγιος Αλέξανδρος, Αγιος Θεόδωρος), Καλλιόπης (Καλλιόπη) Παναγίας (Παναγία), Πλάκας (Πλάκα).
3. Δημοτική Ενότητα Ατσικής: Περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Ατσικής (Ατσική, Προπούλι), Αγίου Δημητρίου (Αγιος Δημήτριος), Βάρους (Βάρος, Αερολιμήν), Δάφνης (Δάφνη), Καρπασίου (Καρπάσι), Καταλάκκου (Κατάλακκο, Σεργίτσι), Σαργών (Σαργές).
4. Δημοτική Ενότητα Νέας Κούταλης: Περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Νέας Κούταλης (Νέα Κούταλη), Κοντιά (Κοντιάς), Αγκαρυώνων (Αγκαρυώνες), Καλλιθέας (Καλλιθέα), Λιβαδοχωρίου (Λιβαδοχώρι, Πολιόχνη), Πεδινού (Νέο Πεδινό, Παλαιό Πεδινό), Πορτιανού (Πορτιανό), Τσιμανδρίων (Τσιμάνδρια, Διαπόρι).
Η ΜΥΡΙΝΑ
Η Μύρινα είναι παραλιακή κωμόπολη, Δημοτική Ενότητα και Κοινότητα, καθώς και έδρα του Δήμου Λήμνου, πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, με πληθυσμό 6.190 κατοίκους.
Είναι χτισμένη στη δυτική ακτή του νησιού και βρίσκεται μεταξύ δύο φρουρίων, αποτελώντας τον κυριότερο οικισμό του νησιού. Διαθέτει αρχαιολογικό μουσείο και κοντά της βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Μύρινας, η οποία μαζί με την Ηφαιστία ξεχώριζαν ως οι σημαντικότερες πόλεις του νησιού κατά την αρχαιότητα. Η πόλη της Μύρινας κατοικήθηκε πριν από την εποχή του χαλκού, όπως προκύπτει από αρχαιότητες που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Στη διάρκεια των πέντε χιλιετιών που πέρασαν από τότε ήταν πάντοτε κατοικημένη σε διάφορα σημεία της έκτασης που καταλαμβάνει η σημερινή πόλη. Σταθερό σημείο αναφοράς όλων των ιστορικών περιόδων αποτελεί η οχυρωμένη χερσόνησος, ύψους 120 μέτρων περίπου, η οποία δεσπόζει μεταξύ των δύο όρμων και παρείχε προστασία και ασφάλεια.
Ο ΜΟΥΔΡΟΣ
Ο Μούδρος είναι παραλιακό χωριό του Δήμου Λήμνου στον ομώνυμο ανατολικό όρμο της νήσου Λήμνου, της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, με μόνιμο πληθυσμό 870 κατοίκους.
Στην περιοχή του Μούδρου η κατοίκηση ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια, με επίκεντρο την πόλη που είχε κτιστεί στο νησάκι Κουκονήσι. Οι ανασκαφές, τις οποίες έχει ξεκινήσει εκεί από τον Οκτώβριο του 1992 ο Λημνιός αρχαιολόγος Χρήστος Μπουλώτης, αποκαλύπτουν ένα σπουδαίο προϊστορικό κέντρο, ισοδύναμο της Πολιόχνης και σύγχρονο με κάποιες φάσεις της.
Το Κουκονήσι ή «Νησάκι», όπως το αποκαλούν συνήθως οι Μουδρινοί, είναι μια μικρή σε σχήμα αυγού νησίδα που βρίσκεται ΒΑ του Μούδρου με έκταση 140 στρέμματα περίπου και υψόμετρο 10 μέτρα. Από την απέναντι ακτή το χωρίζει μια αβαθής θαλάσσια στενωπός πλάτους 400 μέτρων περίπου, η οποία συχνά αποξηραίνεται δημιουργώντας μια μικρή λασπώδη χερσόνησο. Για την χωρίς εμπόδια οδική πρόσβαση των αγροτών έχει κατασκευαστεί από παλιά ένας υπερυψωμένος πετρόστρωτος δρόμος με δυο γεφύρια, ώστε να μην εμποδίζεται η κίνηση του θαλάσσιου νερού.
Η ονομασία το Μούδρον ή ο Μούδρος είναι άγνωστης προέλευσης. Πιθανότερη θεωρείται η εκδοχή πως προέκυψε από κάποιο «μύδρο», γρανιτένιο βράχο από στερεοποιημένη λάβα που υπήρχε κοντά στην ακτή και σ’ αυτόν έδεναν οι ναυτικοί τα πλοία τους.
Κατα τη Βυζαντινή περίοδο αναφέρεται για πρώτη φορά το 14ο αιώνα: το 1355 σε έγγραφο της μονής Μεγ. Λαύρας και το 1362 και 1380 σε δύο χρυσόβουλα του Ιωάννου Ε΄ Παλαιολόγου «περί του εν Λήμνω Μούδρου». Το 1362 ο Μέγας Στρατοπεδάρχης Γεώργιος Αστράς, «Δούκας και Κεφαλή της Λήμνου», δώρισε στη μονή Βατοπεδίου έναν πύργο που είχε κτίσει στο Μούδρο και έκταση δύο 1800 στρέμματα για τη δημιουργία μετοχίου. Τη δωρεά επικύρωσε με χρυσόβουλο ο αυτοκράτορας Ιωάννης Ε’.
Στα χρόνια του μεσοπολέμου το χωριό γνώρισε μια περίοδο οικονομικής ανάπτυξης με επίκεντρο το λιμάνι του, από το οποίο εξάγονταν το 85% της παραγωγής Λημνιακών προϊόντων. Μάλιστα, την περίοδο 1920-28 το Λιμάνι του Μούδρου αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστός οικισμός.
Κατά τη μεταπολεμική περίοδο ο πληθυσμός του Μούδρου από το 1981 μέχρι σήμερα έχει σταθεροποιηθεί στα 1000 άτομα περίπου αλλά το καλοκαίρι σχεδόν τριπλασιάζεται. Τις τελευταίες δύο-τρεις δεκαετίες Ιδρύθηκαν: γυμνάσιο, γενικό και επαγγελματικό λύκειο, πολυϊατρείο, κτηνιατρείο, υπάρχουν φαρμακεία, τραπεζικά καταστήματα, εμπορικά όλων των ειδών, ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και λειτουργεί Πολιτιστικός Σύλλογος με αξιόλογη δράση που κορυφώνεται με τις θερινές εκδηλώσεις «Κουντουριώτεια».
Στην Αθήνα λειτουργεί ο «Εκπολιτιστικός Σύλλογος των απανταχού Μουδρινών» που εκδίδει την εφημερίδα Η Φωνή του Μούδρου από το 1983, η οποία το 2000 μετονομάστηκε σε «Φωνή των Μουδρινών». Γενικά, το χωριό παρουσιάζει αξιόλογη εμπορική, τουριστική και πολιτιστική κίνηση.
Το 1926 ιδρύθηκε το ποδοσφαιρικό σωματείο «Ήφαιστος», από τα πρώτα της Λήμνου, το οποίο διαμόρφωσε ως χώρο αγώνων το γήπεδο κοντά στο λιμάνι και έδινε αγώνες με τα πληρώματα των ξένων πλοίων. Αργότερα αναφέρεται ο «Έφηβος», ποδοσφαιριστές του οποίου το 1930 ίδρυσαν το Γυμναστικό Σύλλογο «Άρης», που υπάρχει μέχρι σήμερα.
ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΜΟΥΔΡΟΥ
Στην παρακάτω εικόνα ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα στο λιμάνι του Μούδρου.
Η ΑΤΣΙΚΗ
Η Ατσική είναι χωριό Δημοτική Ενότητα και Τοπική Κοινότητα του Δήμου Λήμνου, της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Εχει μόνιμο πληθυσμό 774 κατοίκους και αποτελεί κεφαλοχώρι της Λήμνου.
Το χωριό βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο και είναι κτισμένο σε ένα λόφο στη μέση της μεγάλης πεδιάδας του νησιού. Θεωρείται ένα από τα πλουσιότερα χωριά της Λήμνου. Διαθέτει ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχείο, εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ και μπαράκια, αλλά και περιφερειακό ιατρείο, ταχυδρομείο, Αστυνομικό σταθμό και πολλά εμπορικά καταστήματα.
Το χωριό πρωτοαναφέρεται το 1284 σε έγγραφο της μονής Μεγ. Λαύρας. Το όνομα του χωριού αποδίδεται σε παραλλαγή της αρχαίας ονομασίας Αττική, χωρίς όμως περαιτέρω τεκμηρίωση.
Το 1868 κτίστηκε ο ενοριακός ναός του Αγίου Γεωργίου, ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής. Σε επιγραφή αναγράφεται “ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙ ΤΣΑΝΙΣ”. Πρόκειται για τον Παντελή Τζανή από την Κωνσταντινούπολη, ο οποίος έκτισε και τους ναούς στο Πλατύ και στο Βάρος. Φέρει νεοκλασικό διάκοσμο, κιονόκρανα κορινθιακού ρυθμού και αγιογραφίες Ρωσικής τεχνοτροπίας. Οι πέτρες του προέρχονται από το λατομείο του λόφου Σμούλα, ενώ στο νάρθηκα έχουν ενσωματωθεί μαρμάρινοι κίονες που μεταφέρθηκαν από τη θέση Ζαβαλάκη. Τα κεραμίδια φτιάχνονταν στο λεγόμενο “Κεραμιδαριό”, στα νότια του χωριού.
Το σχολείο του χωριού λειτουργούσε τουλάχιστον από το 1874 ως κοινοτικό τετρατάξιο. Ως το 1912 αναβαθμίστηκε σε πεντατάξιο ενώ είχε ιδρυθεί και ξεχωριστό παρθεναγωγείο. Το 1919 ιδρύθηκε εξατάξιο δημοτικό, το οποίο λειτούργησε ως τριθέσιο ή τετραθέσιο μέχρι τη δεκαετία του ’90 που αναβαθμίστηκε σε εξαθέσιο. Το παλιό διδακτήριο, κτίσμα μάλλον του 1883, χρησιμοποιούνταν ως το 1957, οπότε αποπερατώθηκε το σημερινό με οικονομική ενίσχυση και ομογενών από την Αμερική.
Στο χαμηλό λόφο Προγόμυλος, τρία χιλιόμετρα δυτικά της Ατσικής, έχει εντοπιστεί προϊστορικός οικισμός. Βρέθηκαν λίθινα εργαλεία αλλά δεν έχει γίνει εκτεταμένη ανασκαφή.
Αξιοθέατα του χωριού είναι ο Ναός Αγ. Γεωργίου με λιθόγλυπτο καμπαναριό, καθώς και η Παραλία Αγίου Ερμολάου (Αγιαρμόλα) με σπάνια πετρώματα.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΣΙΚΗ ΛΗΜΝΟΥ
Από την Ατσική κατάγονται σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών:
• Ο ακούραστος ιστοριοδίφης της παλαιάς σχολής και φιλόλογος Τάσος Καψιδέλης (1913-1987) που συνέγραψε τέσσερα σημαντικά ιστορικά βιβλία για τη Λήμνο.
• Ο σημαντικός λιθογλύπτης Ιωάννης Φωτιάδης (που ήλθε από την Μικρά Ασία). Στον περίβολο του σπιτιού του (μπροστά υπήρχε το εργαστήριο του) υπάρχουν ακόμα γλυπτά του, ημιτελή και ολοκληρωμένα.
• Ο διάσημος βυζαντινολόγος Παναγιώτης Χαρανής ή Peter Charanis (1908-1986) που υπήρξε ο πρύτανης των Βυζαντινών σπουδών στις ΗΠΑ.
• Ο ιατρός Σταύρος Τραγάρας, ζωγράφος, ποιητής και ψυχή του Συλλόγου Ατσικιωτών της Αθήνας με αξιόλογες πρωτοβουλίες, όπως την έκδοση της εφημερίδας “η Φωνή της Ατσικής”, τη διοργάνωση θεματικών ημερίδων για τους Ατσικιώτες λόγιους και πετράδες, για το βαμβάκι κλπ..
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΗΜΝΟΥ
Ο Αγιος Δημήτριος είναι χωριό και Τοπική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Ατσικής, του Δήμου Λήμνου, της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, με μόνιμο πληθυσμό 736 κατοίκους.
Βρίσκεται στο 10ο χλμ του κεντρικού οδικού άξονα Μύρινας – Μούδρου, ο οποίος διασχίζει το χωριό. Μαζί με τη Νέα Κούταλη είναι τα δύο νεότερα χωριά της Λήμνου, αφού δημιουργήθηκαν μετά το 1922 από Μικρασιάτες πρόσφυγες από το Ρεΐζντερε της Ερυθραίας.
Νωρίτερα στη θέση του υπήρχε ένα μικρό Τουρκοχώρι, το οποίο ονομαζόταν Λέρα, ονομασία που είχε ο οικισμός μέχρι το 1951. Οι Λεριανοί διέσωσαν τον εξής θρύλο σχετικά με την προέλευση της ονομασίας του χωριού τους. Κάποτε δυο αδέλφια κληρονόμησαν τη Λήμνο από τον άρχοντα πατέρα τους κι αποφάσισαν να μοιράσουν το νησί, με σύνορο το σημείο που θα συναντιόντουσαν, ξεκινώντας μόλις λαλούσαν οι πετεινοί, ο ένας από την Πλάκα κι ο άλλος από το Κάστρο. Όμως, εκείνος που ξεκίνησε από την Πλάκα έφυγε πιο νωρίς και κάλυψε μεγαλύτερη διαδρομή. Μόλις συναντήθηκαν, ο αδελφός του κατάλαβε την κατεργαριά και τον αποκάλεσε «λέρα». Έτσι το σημείο συνάντησης απέκτησε την ονομασία Λέρα.
Το 1947 οι κάτοικοι το μετονόμασαν σε Άγιο Δημήτριο προς τιμή της πολιούχου εκκλησίας της χαμένης τους πατρίδας.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Η εκκλησία Αγιος Δημήτριος είναι ο Πολιούχος του χωριού Αγιος Δημήτριος Λήμνου και γιορτάζει κάθε χρόνο στις 26 Οκτωβρίου,μαζί με την Τοπική Κοινότητα του Αγίου Δημητρίου. Οι εορτασμοί ξεκινούν με κάθε μεγαλοπρέπεια από την παραμονή της 25ης Οκτωβρίου με τον Μέγα Εσπερινό και κορυφώνονται ανήμερα της 26ης Οκτωβρίου με τον Ορθρο, την Θεία Λειτουργία και την απογευματινή Ιερά παράκληση.
Η ΝΕΑ ΚΟΥΤΑΛΗ
Η Νέα Κούταλη είναι χωριό, Δημοτική Ενότητα και Τοπική Κοινότητα του Δήμου Λήμνου, της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, με μόνιμο πληθυσμό περίπου 527 κατοίκους.
Το χωριό χτίστηκε το 1926 στη θέση Αγία Μαρίνα, στη μεσημβρινή πλαγιά του λόφου Στρομπόλιθος, για να εγκατασταθούν οι πρόσφυγες από την Κούταλη της Προποντίδας. Μαζί με τον Άγιο Δημήτριο, η Νέα Κούταλη αποτελεί το δεύτερο χωριό της Λήμνου που χτίστηκε από τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.
Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ
Ο Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας στη Νέα Κούταλη Λήμνου πανηγυρίζει με μεγαλοπρέπεια, κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου. Από την παραμονή ξεκινούν οι εορτασμοί με τον πανηγυρικό εσπερινό και την Λιτάνευση της εικόνος με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Λήμνου και με αντιπροσωπεία του τμήματος χορευτικού του πολιτιστικού συλλόγου Νέας Κούταλης «Νόστος». Oι εκδηλώσεις κορυφώνονται ανήμερα της Αγίας Μαρίνας με την τέλεση του Όρθρου και την Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ.κ. Ιεροθέου.
Ο ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ
Ο Δήμος Αγίου Ευστρατίου έχει έκταση 43,3 τ.χλμ. και πληθυσμό 257 κατοίκους. Εδρα του Δήμου είναι ο Αγιος Ευστράτιος. Δήμαρχος του Δήμου Αγίου Ευστρατίου, είναι ο κ. Κωνσταντίνος Σινάνης.
Ο Δήμος Αγίου Ευστρατίου ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και περιλαμβάνει το νησί Αγιος Ευστράτιος, καθώς επίσης και τις νησίδες Ρούμπος και Αγιοι Απόστολοι.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
Ο Αγιος Ευστράτιος είναι νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου με 257 κατοίκους. Διοικητικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Λήμνου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Tο νησί βρίσκεται ανάμεσα στη Λέσβο και τη Σκύρο και έχει έκταση 43 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το έδαφος χαρακτηρίζεται ως ορεινό και ηφαιστειογενούς σύστασης. Το ένα τρίτο μόνον καλύπτεται από καλλιέργειες ενώ έχουν βρεθεί και κατάλοιπα οικισμού της Μυκηναϊκής εποχής.
Το νησί στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αλόννησος, από τις λέξεις ἅλς και νήσος (θάλασσα και νησί). Ο Παυσανίας την καταγράφει με το όνομα Νέα διότι θεωρούνταν πως αναδύθηκε από τη θάλασσα την εποχή που καταποντίστηκε η ομηρική νήσος Χρυσή, η οποία κατά πάσα πιθανότητα βρισκότανε κοντά στο ακρωτήριο Μέθωνες, στο βορειοανατολικό τμήμα της νήσου Λήμνου.
Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
Η ονομασία Άγιος Ευστράτιος συνδέεται με τον Όσιο Ευστράτιο το Θαυματουργό, ο οποίος καταγόταν από τη Βιτζιανή της Βιθυνίας (αρχαία Ταρσό). Ήταν ηγούμενος της Ι. Μονής Αυγάρων ή Αγαύρων, του μεγαλύτερου μοναστηριού του Ολύμπου Βιθυνίας, αλλά κατά την εποχή της Β΄ Εικονομαχίας, επειδή ήταν αντίθετος προς την εικονομαχική πολιτική του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Λέοντα Ε΄ του Αρμένιου και υπέστη τις συνέπειες των διωγμών των μοναχών, όπως και τόσοι άλλοι, αναγκάστηκε να φύγει μακριά. Ταξιδεύοντας με πλοίο προς άγνωστη κατεύθυνση, ζήτησε να αποβιβαστεί στον Αγιο Ευστράτιο, λόγω ανυπόφορης ναυτίας, εξαιτίας μεγάλης θαλασσοταραχής. Εκεί έζησε, άγνωστο για πόσα χρόνια και για ποιό ακριβώς χρονικό διάστημα, σε μία σπηλιά που σώζεται μέχρι σήμερα, στην περιοχή Αλονίτσι.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΛΗΜΝΟΥ “ΗΦΑΙΣΤΟΣ”
Η Λήμνος διαθέτει το αεροδρόμιο με τον μεγαλύτερο διάδρομο στην Ελλάδα και ένα από τα πιο μεγάλα αεροδρόμια του Αιγαίου. Βρίσκεται 22 χλμ. Ανατολικά της πρωτεύουσας του νησιού Μύρινας. Η Olympic Air συνδέει το διεθνές αεροδρόμιο Ηφαιστος της Λήμνου (LXS) με το Ελευθέριος Βενιζέλος της Αθήνας. Τα δρομολόγια είναι κάθε μέρα εκτός Σαββάτου από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, και διπλασιάζονται σε δύο τους υπόλοιπους μήνες. Η διάρκεια τη πτήσης, ανάλογα με τον τύπο του αεροσκάφους, είναι 30-45 λεπτά. Η εταιρεία Sky Express, συνδέει 4 φορές την εβδομάδα τη Λήμνο με τη Θεσσαλονίκη, τη Μυτιλήνη, τη Χίο, την Ικαρία, τη Σάμο και τη Ρόδο. Τους καλοκαιρινούς μήνες η Λήμνος συνδέεται και με πήσεις Charter με αρκετές Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
ΚΤΕΛ ΛΗΜΝΟΥ
Το ΚΤΕΛ Λήμνου με τα σύγχρονα λεωφορεία που διαθέτει πραγματοποιεί δρομολόγια από την πρωτεύουσα του νησιού Μύρινα προς χωριά και παραλίες του νησιού και αντίστροφα.
Με το ΚΤΕΛ Λήμνου μπορείτε να επισκεφθείτε παραλίες όπως το Πλατύ, ο Θάνος, ο Μούδρος, ο Άγιος Ιωάννης και χωριά όπως η Πορτιανού, τα Τσιμανδριά, ο Κοντιάς, το Κατάλακκο κ.α..
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ – ΒΑΣΕΙΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Πηγές: Ιστορία της Ελλάδας, ιστορίας της Ευρώπης, ιστορικό αρχείο-παρακαταθήκη Θεόδωρου Ευαγγελούδη, Βικιπαίδεια, ιστότοποι και Σελίδες (Κοινωνικών Δικτύων) Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, των Δήμων της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου, καθώς και από ιδιωτικές σελίδες (Fb Pages) ή ιστοσελίδες στο διαδίκτυο, τις οποίες αναγράφουμε στις επί μέρους αναφορές μας.
Σημείωση: Για όσους δημιουργούς φωτογραφιών έχουμε στοιχεία, αναγράφουμε το όνομά τους, για όσους δεν έχουμε στοιχεία, αναγράφουμε την πηγή προέλευσης.
Κεντρικό αφιέρωμα για την Ελλάδα → Χωριά και Πόλεις της Ελλάδας
