Η Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της κυβερνητικής μεταρρύθμισης με το πρόγραμμα Καλλικράτης και ανήκει στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Περιλαμβάνει μέρος των νησιών του Συμπλέγματος Δωδεκανήσου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ελλάδας, κοντά στα δυτικά παράλια της Τουρκίας και είναι μία από τις ακριτικές Περιφερειακές Ενότητες της Ελλάδας.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου έχει έκταση 1584,227 τ. χλμ. και πληθυσμό 123.341 κατοίκους. Βρίσκεται περίπου 450 χλμ. νοτιοανατολικά της Αθήνας και 18 χλμ. νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Περιλαμβάνει τα νησιά Ρόδο, Χάλκη, Τήλο, Σύμη, Καστελλόριζο (Μεγίστη) και άλλα μικρότερα νησιά του Αιγαίου Πελάγους.
ΔΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΡΟΔΟΥ
Η Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου περιλαμβάνει 5 Δήμους, τους εξής: Δήμος Ρόδου με έδρα τη Ρόδο, Δήμος Μεγίστης με έδρα το Καστελλόριζο, Δήμος Σύμης με έδρα τη Σύμη, Δήμος Τήλου με έδρα το Μεγάλο Χωριό και Δήμος Χάλκης με έδρα τη Χάλκη.
Ο ΔΗΜΟΣ ΡΟΔΟΥ
Ο Δήμος Ρόδου έχει έκταση 1407,94 τ. χλμ. και πληθυσμό 115.490 κατοίκους. Εδρα του Δήμου είναι η Ρόδος.
Δήμαρχος του Δήμου Ρόδου είναι ο κ. Αντώνης Καμπουράκης.
Διαιρείται στις εξής 10 Δημοτικές Ενότητες: Αρχαγγέλου, Αταβύρου, Αφάντου, Ιαλυσού, Καλλιθέας, Καμείρου, Λινδίων, Νότιας Ρόδου, Πεταλούδων και Ρόδου, οι οποίες υποδιαιρούνται σε 8 Δημοτικές Κοινότητες και 27 Τοπικές Κοινότητες που περιλαμβάνουν 72 Οικισμούς (σε παρένθεση αναγράφονται οι συστατικοί οικισμοί της κάθε Δημοτικής ή Τοπικής Κοινότητας):
1. ΔΕ Αρχαγγέλου: Περιλαμβάνει τις Δημοτικές Κοινότητες Αρχαγγέλου (Αρχάγγελος, Μοναστήρι η Παναγιά Τσαμπίκα, Στεγνά), Μαλώνος (Μαλώνας, Χαράκι) και την Τοπική Κοινότητα Μασάρων (Μάσαρη).
2. ΔΕ Αταβύρου: Περιλαμβάνει τη Δημοτική Κοινότητα Εμπωνα (Εμπωνας, Μανδρικό), και τις Τοπικές Κοινότητες Αγίου Ισιδώρου (Αγιος Ισίδωρος), Κρητηνίας (Κάμειρος Σκάλα, Κρητηνία, Μακρύ), Μονολίθου (Μονόλιθος), Σιάνων (Λακκί, Σιάνα).
3. ΔΕ Αφάντου: Περιλαμβάνει τη Δημοτική Κοινότητα Αφάντου (Αφάντου, Κολύμπια), και την Τοπική Κοινότητα Αρχιπόλεως (Αρχίπολη).
4. ΔΕ Ιαλυσού: Περιλαμβάνει την Δημοτική Κοινότητα Ιαλυσού (Ιαλυσός).
5. ΔΕ Καλλιθέας: Περιλαμβάνει τις Δημοτικές Κοινότητες Καλυθιών (Καλυθιές, Φαληράκι), Κοσκινού (Αμμούδες, Βρυσιά, Κοσκινού, Τσαΐρι) και Ψίνθου (Ψίνθος).
6. ΔΕ Καμείρου: Περιλαμβάνει την Δημοτική Κοινότητα Σορωνής (Σορωνή) και τις Τοπικές Κοινότητες Απόλλωνα (Απόλλωνα), Διμυλιάς (Διμυλιά, Ελεούσα), Καλαβάρδα (Καλαβάρδα), Πλατανίων (Αγία Ελεούσα, Πλατάνια), Σαλάκου (Καπί, Προφήτης Ηλίας, Σάλακος) και Φανών (Φάνες).
7. ΔΕ Λινδίων: Περιλαμβάνει τις Δημοτικές Κοινότητες Λάρδου (Λάρδος), Λίνδου (Λίνδος, Πεύκοι), και τις Τοπικές Κοινότητες Καλάθου (Κάλαθος), Λαέρμων (Λάερμα) και Πυλώνος (Πυλώνας).
8. ΔΕ Νότιας Ρόδου: Περιλαμβάνει τις Τοπικές Κοινότητες Απολακκιάς (Απολακκιά), Αρνίθας (Αρνίθα), Ασκληπιείου (Ασκληπιείο, Κιοτάρι), Βατίου (Βάτι), Γενναδίου (Γεννάδι), Ιστρίου (Ιστριος), Κατταβιάς (Αγιος Παύλος, Κατταβιά, Μαχαιριά, Πρασονήσι), Λαχανιάς (Λαχανιά, Πλημμύρι, Χήνα), Μεσαναγρού (Μεσαναγρός), Προφίλιας (Προφίλια).
9. ΔΕ Πεταλούδων: Περιλαμβάνει τις Δημοτικές Κοινότητες Κρεμαστής (Αερολιμένας Ρόδου, Κρεμαστή), Μαριτσών (Μαριτσά), Παραδεισίου (Βαγιές, Παραδείσι), Παστίδας (Παστίδα) και τις Τοπικές Κοινότητες Δαματριάς (Δαματριά, Κάτω Καλαμώνας), Θεολόγου (Πάνω Καλαμώνας, Θεολόγος).
10. ΔΕ Ρόδου: Περιλαμβάνει την Δημοτική Κοινότητα Ρόδου (Κρητικά, Ρόδος, Ασγούρου).
ΡΟΔΟΣ, ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟ ΝΗΣΙ
Η Ρόδος είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νησιού και της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, έχει δε μία συναρπαστική ιστορία, συνδεδεμένη άμεσα με την Eλληνική αρχαιότητα. Είναι παγκόσμια γνωστή για τα αξιοθέατά της, ο Κολοσσός της Ρόδου είναι ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου και η Μεσαιωνική πόλη έχει χαρακτηριστεί Μνημείο παγκόσμιας Κληρονομιάς. Μαζί με τα υπόλοιπα νησιά των Δωδεκανήσων, ήκμασε ιδιαίτερα κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους.
Ονομασία: Η προέλευση του ονόματος της Ρόδου έχει συσχετιστεί με το «ρόδον». Όμως, από την αρχαιότητα αναφέρονται πολλές άλλες ονομασίες, που σχετίζονται με τη βλάστηση, το σχήμα και άλλες ιδιότητες του νησιού. Αναφέρουμε μερικές ονομασίες που έχουν δοθεί στο νησί της Ρόδου διαχρονικά. Το «σμαραγδένιο νησί», λόγω του σχήματός του, που παραπέμπει στον πολύτιμο λίθο. Αιθρία για το ωραίο κλίμα της. Το «νησί των ιπποτών», λόγω του πλήθους των μνημείων που άφησε το Τάγμα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, από την περίοδο που κατείχε το νησί. Το «νησί του ήλιου» λόγω της εκτεταμένης ηλιοφάνειας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Αστερία για τον έναστρο ουρανό της. Αταβυρία από το ψηλότερο όρος της τον Αττάβυρο. Ελαφούσα για τα πολλά ελάφια της. Ποντία δηλαδή θαλασσινή. Πελαγία καθώς το νησί αναδύθηκε μέσα από το πέλαγος. Κορυμβία για το σχήμα κορύμβου που καταλήγει σε δύο κορυφές.
Γεωγραφία: Η πόλη της Ρόδου βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού και αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού με πληθυσμό 49.541 κατοίκους. Απέναντι σε κοντινή απόσταση βρίσκονται τα Μικρασιατικά παράλια. Η Ρόδος έχει ένα ζεστό Μεσογειακό κλίμα με πολύ ήπιους χειμώνες και σχετικά θερμά καλοκαίρια.
Ιστορία: Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δύο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο Πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής, όπως είναι η Κύπρος και η Αίγυπτος. Ως σημείο συνάντησης τριών πολιτισμών, η Ρόδος έχει γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς.
Μέσω της μακραίωνης ιστορίας της, όλοι οι διαφορετικοί λαοί που κατοίκησαν στη Ρόδο έχουν αφήσει το σημάδι τους σε όλες τις πλευρές του πολιτισμού του νησιού: στην τέχνη, τη γλώσσα, την αρχιτεκτονική. Η στρατηγική του θέση απέφερε στο νησί μεγάλο πλούτο και κατέστησε την πόλη της Ρόδου, μια από τις πλέον εξέχουσες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.
Στο κέντρο της βρίσκεται η Μεσαιωνική Πόλη η οποία το 1988 αναγνωρίστηκε ως Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η Μεσαιωνική Πόλη είναι μείγμα διαφορετικών αρχιτεκτονικών από διάφορες ιστορικές περιόδους με δεσπόζουσα την περίοδο της παραμονής στο νησί του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη, καθώς και αυτής των Οθωμανών. Σήμερα, αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης πόλης, όπου αναπτύσσονται εμπορικές, τουριστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, ενώ περιλαμβάνει και κατοικήσιμες περιοχές.
Η “Χρυσή” Ελληνιστική Περίοδος: Το νησί κατοικήθηκε στα τέλη της Νεολιθικής περιόδου (4000 π.Χ.). Το 408 π.Χ. οι τρεις μεγάλες πόλεις του νησιού, Ιαλυσός, Κάμειρος και Λίνδος, ίδρυσαν την πόλη της Ρόδου. Οι τρεις αιώνες που ακολούθησαν αποτέλεσαν τη «χρυσή περίοδο» της Ρόδου. Το θαλάσσιο εμπόριο, η ναυσιπλοΐα, καθώς και οι συνετές και προοδευτικές πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις, διατήρησαν την πόλη δυνατή και ακμάζουσα μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Την ίδια περίοδο η Ρόδος παράγει εξαιρετική τέχνη. Το πιο ονομαστό δημιούργημα ήταν ο Κολοσσός, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, ο οποίος φτιάχτηκε ανάμεσα στο 304 π.Χ. με 293 π.Χ., από τον Λίνδιο γλύπτη Χάρη. Η κατασκευή του Κολοσσού διήρκεσε 12 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 282 π.Χ.. Για πολλά έτη, το άγαλμα ήταν τοποθετημένο, πιθανότατα, στην είσοδο του λιμανιού και προσωποποιούσε τον θεό Ήλιο, μέχρι τη στιγμή που ένας δυνατός σεισμός χτύπησε τη Ρόδο το 226 π.Χ.. Η πόλη υπέστη σοβαρότατες ζημιές και το άγαλμα του Κολοσσού κατέρρευσε. Η Ρόδος με προστάτη τον θεό Ήλιο, εξελίσσεται σε σημαντικό πολιτικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο. Μεταξύ του 5ου και 3ου αιώνα π.Χ., διανύει τη χρυσή της εποχή.
Η πόλη της Ρόδου κόβει το δικό της νόμισμα, συντάσσει τους πρώτους κανόνες του Ναυτικού δικαίου, ενώ παράλληλα προωθεί τις τέχνες, το θέατρο και τον αθλητισμό. Ονομαστή υπήρξε και η ρητορική της σχολή, που είχε προσελκύσει πολλούς Έλληνες λόγιους.
Το πολεοδομικό σχέδιο της αρχαίας πόλης της Ρόδου βασίστηκε στις πολεοδομικές και φιλοσοφικές ιδέες του διάσημου αρχαίου Έλληνα πολεοδόμου Ιππόδαμου. Το σχέδιο των δρόμων της αρχαίας πόλης είναι γνωστό χάρη σε αρχαιολογικές ανασκαφές δεκαετιών. Τα οικοδομικά τετράγωνα (insulae) είχαν διαστάσεις 47,70 x 26,50 μ., και είχαν όλα το ίδιο μέγεθος. Καθένα από αυτά περιελάμβανε τρία σπίτια και περιτριγυριζόταν από δρόμους πλάτους 5-6 μέτρων. Μεγαλύτερες οικοδομικές ενότητες σχημάτιζαν περιοχές, οι οποίες περικλείονταν από μεγαλύτερους δρόμους πλάτους 8-11 μέτρων. Κάθε τέτοια περιοχή αποτελούταν από 36 insulae ή 108 σπίτια. Η αρχαία πόλη είχε ένα εκτεταμένο και καλά δομημένο αποχετευτικό δίκτυο, καθώς και δίκτυο υδροδότησης.
Η σύγχρονη Ρόδος: Η πόλη της Ρόδου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1990 και τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα. H πόλη αναπτύχθηκε και νότιο ανατολικά με νέες περιοχές, όπως το Καρακόνερο και το Κάτω Ροδίνι. Επίσης, σημαντική ανάπτυξη γνώρισε η ευρύτερη περιοχή της Ανάληψης, ενώ αρκετές περιοχές περιμετρικά της πόλης ενώθηκαν ή προσαρτήθηκαν όπως Κοσκινού, Ιξιά, Άγιοι Απόστολοι. Η ανάγκη για νέες οικιστικές περιοχές, η βελτίωση των υπαρχόντων οδικών αξόνων της πόλης, καθώς και η πλήρης ανοικοδόμηση κατά μήκος αυτών των αξόνων, δημιούργησε το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης της Ρόδου.
Αρχαιολογικοί Χώροι – Αξιοθέατα: Η Ακρόπολη της Ρόδου καθώς και η Μεσαιωνική πόλη (μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς), από την οποία διατηρούνται πολύ καλά μεσαιωνικά κτίρια, όπως η οδός των Ιπποτών, ο πύργος, η αρχιεπισκοπή των Ιπποτών, προμαχώνες και επάλξεις. Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή Καστέλλο επίσης, το οποίο λειτουργεί ως Μουσείο. Το Αρχαιολογικό Μουσείο στην Παλιά Πόλη ένα κτίριο που λειτουργούσε παλιά ως Νοσοκομείο των Ιπποτών και είναι ένα στολίδι Γοτθικής αρχιτεκτονικής στο οποίο βρίσκεται και το επίσης άξιο θαυμασμού έργο η “Αφροδίτη της Ρόδου”. Το Θέατρο της Μεσαιωνικής τάφρου και το Θέατρο Μελίνας Μερκούρη.
Το παλιό λιμάνι Μανδράκι με τα εντυπωσιακά Ιταλικά κτίσματα, που κατασκευάστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα. Εδώ στον λιμένα του Μανδρακίου βρίσκεται και το Φρούριο Αγίου Νικολάου.
Η Παναγιά του Κάστρου, ναός του 11ου αι. που λειτουργεί ως Βυζαντινό Μουσείο.
Η Δημόσια Κεντρική βιβλιοθήκη του νησιού, στεγάζεται στο κτίριο της Καστελλανίας, ένα από τα ωραιότερα κτίσματα της μεσαιωνικής ιστορίας της πόλης της Ρόδου. Η βιβλιοθήκη στεγάζει μεταξύ άλλων, την προσωπική βιβλιοθήκη του Ρόδιου πολιτικού, Ιωάννη Ζίγδη, 55.000 τόμων.
Ο Καθεδρικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, κατασκευασμένος κατά την Ιταλοκρατία.
Τα ερείπεια της αρχαίας πόλης στο λόφο Μόντε Σμιθ. Το ενυδρείο και οι τρεις μύλοι στο Μανδράκι. Το Πάρκο του Ροδινιού, ένα από τα αρχαιότερα πάρκα του κόσμου. Τα Μαράσια, 9 παραδοσιακές συνοικίες γύρω από το μεσαιωνικό κάστρο.
Αλλα αξιοθέτα στο νησί είναι:
Η Ακρόπολη της αρχαίας Ιαλυσού στο λόφο του Φιλερήμου, όπου βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Φιλερήμου με τον κλιμακωτό δρόμο του Γολγοθά με 134 σκαλοπάτια στις πλευρές του οποίου φαίνονται αναπαραστάσεις των παθών του Χριστού και οδηγεί σε έναν σταυρό ύψους 18 μέτρων. Εδώ βρίσκεται και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (4ος αιώνας), καθώς και η υπόγεια Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Χωστού η οποία χρονολογείται τον 14ο με 15 αι..
Η Κάμειρος με τα Ελληνιστικά της ερείπεια που ήταν η μία από τις τρεις ισχυρές πόλεις της αρχαίας Ρόδου, η Κοιλάδα των Πεταλούδων, οι Επτά πηγές κοντά στο χωριό Αρχάγγελος Ρόδου, οι ιαματικές πηγές Καλλιθέας μνημειακός χώρος διαμορφωμένος κατά την Ιταλοκρατία, το διαδραστικό Μουσείο μέλισσας στο χωριό Παστίδα, η Μονή Παναγιάς Τσαμπίκας – η Ψηλή στον Αρχάγγελο, το παραδοσιακό ξενοδοχειακό συγκρότημα «Έλαφος και Ελαφίνα» στο όρος του Προφήτης Ηλίας, ιστορικό διατηρητέο συγκρότημα μνημείων αντιπροσωπευτικό της ιταλικής αρχιτεκτονικής στα Δωδεκάνησα, το Κάστρο της Μονολίθου Βυζαντινό κάστρο που ανακατασκευάστηκε από τους Ιωαννίτες ιππότες, το Κάστρο της Κρητηνίας, οχύρωση του 1472, το «Μαρμαρωμένο Καράβι» στην Παναγιά τη Σκιαδενή, τοπικός θρύλος για την θαυματουργή εικόνα της μονής Σκιαδίου, η Ιερά Μονή Θάρρι ή Mονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Θαρρινού (12ος αιώνας) στο χωριό Λάερμα, το Πρασονήσι, στο νοτιότερο άκρο του νησιού, προστατευόμενος βιότοπος του Natura 2000, η Αρχαία Κυμισάλα, αρχαιολογικός χώρος της Μυκηναϊκής περιόδου έκτασης 10.000 στρεμμάτων, η Ακρόπολη της Λίνδου κ.α..
Η ΛΙΝΔΟΣ
Η Λίνδος είναι ένας παραδοσιακός οικισμός στο νησί της Ρόδου. Αποτελεί τη Δημοτική Ενότητα Λινδίων και έδρα της Κοινότητας Λίνδου του Δήμου Ρόδου της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου, στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Έχει πλούσια ιστορία, καθώς ήταν μια από τις τρεις αρχαίες πόλεις του νησιού και αυτή με την πιο πλούσια ναυτική παράδοση, αφού εδώ γεννήθηκε το Ναυτικό Δίκαιο! Είναι η γενέτειρα του Κλεόβουλου, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, του Χάρη γλύπτη του περίφημου Κολοσσού, του Παναίτιου του φιλοσόφου που εισήγαγε τη στωική φιλοσοφία στη Ρώμη.
Ο παράκτιος αυτός οικισμός βρέχεται από το νότιο Αιγαίο και απέχει περίπου 55 χλμ. από την πόλη της Ρόδου, ευρισκόμενος στο ακρωτήριο Κράνα στις ανατολικές ακτές του νησιού. Τα γραφικά στενά σοκάκια, οι όμορφες παραλίες, η εξαιρετική θέα του πελάγους, αλλά κυρίως η ακρόπολη της Λίνδου, που δεσπόζει πάνω από τον οικισμό, έχουν καταστήσει τη Λίνδο δημοφιλή τουριστικό προορισμό. Η ακρόπολη, ειδικότερα, χτισμένη σε μια φυσική οχυρωματική θέση, αξιοποιήθηκε από την αρχή της ιστορίας της Λίνδου και είναι συνυφασμένη, όχι αποκλειστικά με την ιστορία της Λίνδου, αλλά με την ιστορία ολόκληρου του νησιού. Αυτόν τον μικρό χώρο, τον αξιοποίησαν και άφησαν σε αυτόν σημάδια της παρουσίας τους οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί και οι Ιωαννίτες Ιππότες.
Η ΝΑΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Η ιστορία του νησιού της Ρόδου, είναι συνυφασμένη με το Δίκαιο της Θάλασσας και το Ναυτικό Δίκαιο, αφού η αδιαφιλονίκητη κυριαρχία της αρχαίας Ρόδου ως μεγάλης ναυτικής δύναμης, είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία του πρώτου καταγεγραμμένου κώδικα Ναυτικού Δικαίου, γνωστή ως «Νόμος Ροδίων Ναυτικός». Περιλαμβάνει διατάξεις που σχετίζονται με τα πληρώματα και τα καθήκοντά τους, με παραβιάσεις των κανόνων ναυσιπλοΐας και τις αντίστοιχες ποινές, με συμβάσεις μεταφοράς αγαθών, ναυτικά δάνεια, ασφάλιση πολύτιμων αντικειμένων κατά τη μεταφορά τους. Κυρίως, όμως, αναφέρεται σε θέματα ναυαγίου και αβαρίας, δηλαδή αποβολής φορτίου. Στίγμα στον βράχο η τριήρις απέναντι από την κλίμακα προς την Ακρόπολη της Λίνδου.
ΡΟΔΟΣ, ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Η Έλλη είναι η πιο κοσμική και η αγαπημένη παραλία των καρτ-ποστάλ, της Νέας Πόλης της Ρόδου, που εκτείνεται στη «μύτη» μιας χερσονήσου και δέρνεται από δυνατούς ανέμους. Έχει περιγραφεί από τον Βρετανό ποιητή και συγγραφέα Λώρενς Ντάρελ ως «η τελειότερη παραλία της Μεσογείου». Σήμα κατατεθέν της είναι το περίφημο «Τραμπολίνο», μια τσιμεντένια πλατφόρμα καταδύσεων μέσα στη θάλασσα.
Η Παραλία Βάγιες (Αντονι Κουϊν) με κρυστάλλινα σμαραγδένια νερά στην αγκαλιά των βράχων και πεύκα που αγγίζουν την ακροθαλασσιά, κάνουν την μικρή και πολυσύχναστη παραλία Βάγιες να ξεχωρίζει. Εδώ γυρίστηκε η ταινία “Τα κανόνια του Ναβαρόνε” με τον Άντονι Κουίν.
Η παραλία Τσαμπίκα, κάτω από τον βράχο του περίφημου μοναστηριού της Παναγίας Τσαμπίκας της Ψηλής, αποτελείται από μια ατέλειωτη αμμουδιά γεμάτη λεπτή χρυσή άμμο. γεμάτη ομπρέλες και ξαπλώστρες. Στα ρηχά καταπράσινα νερά της απολαμβάνουν κολύμπι και θαλάσσια σπορ όλες οι εθνικότητες και ηλικίες. Είναι ιδανική για οικογένειες με παιδιά.
Η παραλία Άγιος Παύλος στη Λίνδο κάτω από την Ακρόπολη με βότσαλα, άμμο και κρυστάλλινα πράσινα νερά. Η οργανωμένη πλευρά της διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και ένα Beach Bar, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι προσφέρει ηρεμία και απομόνωση.
Η παραλία Αφάντου είναι μία από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού με άμμο, μικρά λεία βότσαλα και βαθιά νερά. Το οργανωμένο κομμάτι της διαθέτει ομπρέλες, σεζλόνγκ και καντίνες που, μεταξύ άλλων, οργανώνουν δημοφιλή Beach Parties. Ιδανική για παιχνίδια στην άμμο (Beach Volley, Beach Soccer) αλλά και ηλιοθεραπεία σε σχετική απομόνωση.
Στο νησί της Ρόδου υπάρχουν και άλλες πανέμορφες παραλίες, όπως, στα Κολύμπια, στην Ιαλυσό, την Κρεμαστή, στην Κάλαθο, στο Παραδείσι, στο Χαράκι κ.α..
ΡΟΔΟΣ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ
ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία SAOS FERRIES, συνδέει το νησί της Ρόδου με άλλα νησιά της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου και των Δωδεκανήσων γενικότερα, όπως, Κάλυμνος, Σύμη, Μεγίστη (καστελλόριζο), Χάλκη, Τήλος, Αστυπάλαια, Νίσυρος.
Η εταιρεία Dodekanisos Seaways συνδέει τη Ρόδο με τα νησιά Σύμη, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Λειψοί, Πάτμος σχεδόν καθημερινά την καλοκαιρινή περίοδο.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία SEBECO LINES, συνδέει τη Ρόδο με τη Σύμη καθημερινά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία Blue Star Ferries, συνδέει το νησί της Ρόδου, τόσο με την ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και με άλλα νησιά του Αιγαίου.
ΚΤΕΛ ΡΟΔΟΥ
Το ΚΤΕΛ Ρόδου εξυπηρετεί τις ανάγκες του νησιού, με πολλαπλά δρομολόγια προς όλες τις κατευθύνσεις.
ΡΑΔΙΟΤΑΞΙ ΔΙΑΓΟΡΑΣ
Το Σωματείο Ραδιοταξί Διαγόρας σας παρέχει εκμοντερνισμένες υπηρεσίες με στόχο να κάνει τις μετακινήσεις σας άνετες και ασφαλείς. Με στόλο 160 οχημάτων τεχνικά ηλεγμένα (ΚΤΕΟ), με κλιματισμό και με σύστημα εντοπισμού του πλησιέστερου ταξί προς όφελος του πελάτη (Automated Fleet Managemenτ- Call Distribution System), έχει τη δυνατότητα να σας παρέχει όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Εξυπηρέτηση 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, με προσωπικό Ελληνόφωνο, Αγγλόφωνο και Γερμανόφωνο.
Για να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Σωματείου Ραδιοταξί Διαγόρας, κάντε κλικ στην εικόνα..
Ο ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ
Ο Δήμος Μεγίστης (Καστελλόριζο) έχει έκταση 12 τ. χλμ. και πληθυσμό 492 κατοίκους.
Δήμαρχος του Δήμου Μεγίστης είναι ο κ. Γεώργιος Σαμψάκος.
Εδρα του Δήμου είναι το Καστελλόριζο, το οποίο είναι η μεγαλύτερη (εξ ου και Μεγίστη) νήσος ενός μικρού συμπλέγματος, που ονομάζεται σύμπλεγμα Καστελλόριζου ή σύμπλεγμα Μεγίστης και περιλαμβάνει τις εξής νησίδες και βραχονησίδες: Άγιος Γεώργιος, Αγριέλαια, Κουτσουμπάς, Μεγάλο Μαύρο Ποϊνί, Μικρό Μαύρο Ποϊνί, Πολύφαδος ένα, Πολύφαδος δύο, Ρω, Σαβούρα, Στρογγυλή, Τραγονέρα, Ψωμί και Ψωραδιά, που ανήκουν στην Ελλάδα, καθώς και κάποιες άλλες νησίδες, που ανήκουν στην Τουρκία. Οι προαναφερθείσες 14 νησίδες / βραχονησίδες αποτελούν τον Δήμο Μεγίστης, με την Στρογγυλή να αποτελεί το ανατολικότερο άκρο της Ελληνικής επικράτειας.
ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ
Το Καστελλόριζο ή επισήμως η Μεγίστη, είναι νησί των Δωδεκανήσων, στο Λύκιο Πέλαγος του Δήμου Μεγίστης της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, στο γεωγραφικό διαμέρισμα των νησιών Αιγαίου. Ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2021, είναι 594 κάτοικοι, οι οποίο διαβιούν στον ομόνυμο οικισμό, ο οποίος είναι και ο μοναδικός στο νησί. Απέχει μόλις 1,25 ν.μ. από τις νοτιοδυτικές Μικρασιατικές ακτές, και 72 ν.μ. από τη Ρόδο. Από τον Πειραιά απέχει 328 ν.μ. και 150 ν.μ. από την Κύπρο. Έχει έκταση 9,1 τ. χλμ. και μήκος ακτών19,5 χλμ.. Είναι η μεγαλύτερη (εξ ου και Μεγίστη) νήσος ενός μικρού συμπλέγματος νήσων, που ονομάζεται σύμπλεγμα Καστελλόριζου ή σύμπλεγμα Μεγίστης οι οποίες υπάγονται στον ομόνυμο Δήμο Μεγίστης.
Ιστορία: Το Καστελλόριζο συνοδεύεται από μια μεγάλη ναυτική παράδοση, με έντονα τα σημάδια της ναυτικής και εμπορικής ανάπτυξης που κάποτε γνώρισε. Απέκτησε παγκόσμια προβολή το 1991, όταν γυρίστηκε εκεί η βραβευμένη με Oscar ταινία Mediterraneo.
Αρχιτεκτονική: Ο μοναδικός οικισμός του νησιού είναι το Καστελλόριζο και βρίσκεται γύρω από το φυσικό λιμάνι, αποτελείται δε από τις συνοικίες Πηγάδια, Χωράφια και Μανδράκι. Στον οικισμό υπάρχουν πολλά παλιά αρχοντικά, αρκετά από τα οποία είχαν εγκαταλειφθεί, αφού πολλοί κάτοικοι του νησιού είχαν μεταναστεύσει πριν πολλά χρόνια στην Αυστραλία. Τα σπίτια που έχουν αναστηλωθεί σήμερα αποτελούν αυθεντικά δείγματα παραδοσιακής Δωδεκανησιακής αρχιτεκτονικής, δηλ. αμφιθεατρικά κτισμένα γύρω από τη θάλασσα και προκαλούν εντύπωση με την ομοιομορφία τους, που οφείλεται στα κοινά υλικά που είναι κτισμένα.
Εντυπωσιακά βαμμένα, δίπατα ή τρίπατα, τα αρχοντικά βρίσκονται κατά μήκος της ακτογραμμής, μπροστά από έναν επιβλητικό κόκκινο βράχο. Στην κορυφή, το μεσαιωνικό κάστρο, χτισμένο πάνω στα αρχαία Ελληνιστικά κρηπιδώματα της εποχής του Σωσικλή Νικαγόρα, είναι αυτό που έδωσε και το όνομά του στο νησί (Castello Rosso, δηλ. το Κόκκινο Κάστρο). Επιπρόσθετα, ο Ιωάννης Χατζηφώτης, στο βιβλίο του “Ο Λαϊκός Πολιτισμός του Καστελλορίζου” (1982, σελίδες 9-13), πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη έρευνα που έγινε ποτέ για το όνομα και την ετυμολογία του νησιού, καταλήγει στο συμπέρασμα πως το δεύτερο συνθετικό του Καστελλορίζου προέρχεται από τη δωδεκανησιακή λέξη ριζοβούνι (καθώς όλα τα σπίτια χτίστηκαν στους πρόποδες, δηλαδή στις ρίζες του βουνού). Ο παραδοσιακός οικισμός του Καστελλόριζου έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος.
ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ
Το Καστελλόριζο συνδέεται ακτοπλοϊκώς (2-4 ώρες) και αεροπορικώς (45 λεπτά) με τη Ρόδο. Το αεροδρόμιο βρίσκεται 4 χλμ. από το λιμάνι, με το οποίο το συνδέει ο μοναδικός ασφαλτοστρωμένος δρόμος του νησιού. Η δημόσια συγκοινωνία διεξάγεται με ένα ταξί και ένα μικρό λεωφορείο -το τελευταίο μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού-, που εκτελούν το δρομολόγιο για το αεροδρόμιο. Το υπόλοιπο νησί εξερευνάται με τα πόδια, μέσω ενός δικτύου φυσικών μονοπατιών. Για τα σκάφη, λειτουργεί σταθμός ανεφοδιασμού στο λιμάνι του Καστελλόριζου. Υπάρχουν επίσης ξενοδοχεία, ταχυδρομείο, τράπεζα, ιατρείο και διάφορα μικρά καταστήματα για τις βασικές ανάγκες. Στην περιοχή «Χωράφια» βρίσκεται το τριθέσιο Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις του νησιού.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία SAOS FERRIES εκετελεί δρομολόγια προς το Καστελλόριζο από Ρόδο και άλλα νησιά 5 φορές την εβδομάδα με το Ε/Γ – Ο/Γ ΣΤΑΥΡΟΣ.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία Blue Star Ferries πηγαίνει στη Μεγίστη (Καστελλόριζο) 2 φορές την εβδομάδα.
Ο ΔΗΜΟΣ ΣΥΜΗΣ
Ο Δήμος Σύμης έχει έκταση 65,8 τ. χλμ. και πληθυσμό 2.690 κατοίκους.
Δήμαρχος του Δήμου Σύμης είναι ο κ. Ελευθέριος Παπακαλοδούκας.
Εδρα του Δήμου και πρωτεύουσα του νησιού είναι η Σύμη (Χώρα), η οποία είναι και ο μεγαλύτερος οικισμός και το λιμάνι του νησιού. Ο Δήμος Σύμης εκτός από τη Σύμη περιλαμβάνει και τους εξής οικισμούς και νησίδες: Γιαλεσίνο (νησίδα ακατοίκητη), Διαβάτες (νησίδα ακατοίκητη), Κουλούνδρος (νησίδα ακατοίκητη), Εμπορειός, Μαραθούντα, Μαρμαράς (νησίδα ακατοίκητη), Νίμος (νησίδα ακατοίκητη), Ξίσος (ακατοίκητος), Πανορμίτης, Πεδί, Ρουκουνιώτης (ακατοίκητος), Σεσκλί (νησίδα ακατοίκητη), Συκίδι, Χονδρός (νησίδα ακατοίκητη).
Στο νησί υπάρχουν 5 οικισμοί που κατοικούνται και αυτοί είναι, η Σύμη (Χώρα), ο Εμπορειός, η Μαραθούντα, το Πεδί και ο Πανορμίτης. Η πρωτεύουσα Χώρα περιλαμβάνει δύο οικισμούς, τον Γιαλό και το Χωριό ή Άνω Σύμη.
Η ΣΥΜΗ
Η Σύμη είναι πρωτεύουσα και λιμάνι της νήσου Σύμης των Δωδεκανήσων και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Σύμης της Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού και έχει πληθυσμό 2.427 κατοίκους είναι δε ο μεγαλύτερος οικισμός του νησιού.
Ο αρχικός Αιγαιοπελαγίτικος οικισμός της Σύμης βρίσκεται μακριά από τη θάλασσα, σε ένα πλάτωμα κρυμμένο πίσω από το Κάστρο για το φόβο των πειρατών. Για τον ίδιο λόγο, ο οικισμός διασχίζεται από δαιδαλώδη, στενά, πλακόστρωτα δρομάκια και καλντερίμια. Εκεί βρίσκονται και τα πρώτα αρχοντικά, των οποίων η μορφολογία και τυπολογία ουδεμιά έχει σχέση με τα μεταγενέστερα νεοκλασικά του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα στο Γιαλό. Ήταν παραδοσιακά διόροφα κτίρια με μεγάλες αυλές στρωμένες με πλάκες από συμαϊκό σχιστόλιθο ή διακοσμημένες με σχέδια βοτσαλωτού (χαλικερά κατά τη συμαϊκή διάλεκτο), απομεινάρι της Βυζαντινής εποχής, τυπικά δείγματα Αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής. Τα σπίτια σε Αιγαιοπελαγίτικο ρυθμό είναι κυβόσχημα, κάτασπρα, μικρά ή μεγάλα, εξαιτίας του ότι ο χώρος γύρω από το κάστρο ήταν περιορισμένος, αλλά και λόγω του επικλινούς εδάφους που περιόριζε την οριζόντια οικοδόμηση. Τα κτίσματα αυτά έχουν μικρά ανοίγματα και σκεπάζονται με δώματα. Με την πάροδο του χρόνου εκμοντερνίστηκαν, υιοθετώντας νεοκλασικά στοιχεία, όπως στέγη δίρριχτη που σχηματίζει στην πρόσοψη αετώματα και παραστάδες.
ΣΥΜΗ | ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
ΜΟΝΗ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ
Πολιούχος της Σύμης, προστάτης της Δωδεκανήσου και παραστάτης των ναυτικών και των σφουγγαράδων, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ο Πανορμίτης με τα πολλά θαύματα τιμάται από τους Συμιακούς, αλλά και τους Δωδεκανησίους σε όλη την οικουμένη. Η μονή του, που βρίσκεται στον κόλπο του Πανόρμου της Σύμης, από όπου έχει λάβει την προσωνύμια της, έχει καταστεί πανελλήνιο προσκύνημα. Η αγάπη του δωδεκανησιακού λαού μαρτυρείται και από το λαϊκό δίστιχο:
Επήα και στην Κρεμαστή, επήα και στην Πάτμο
Καλό μ’ Παερμιωτάκι μου, και πώς να σε ξεχάσω;
Η μονή χτισμένη μέσα σε αρκετό πράσινο, πάνω στη θάλασσα, υπάρχει τουλάχιστον από τον 15ο αιώνα και στολίζεται από ένα πανέμορφο καμπαναριό, ρυθμού μπαρόκ-ροκοκό του 1905-1911, που μιμείται το ανάλογο της Μονής Ζαγκόρσκ, κοντά στη Μόσχα. Η επιβλητική, θαυματουργή εικόνα του, σύμφωνα με επιγραφή πάνω στην ασημένια ποδιά του, φιλοτεχνήθηκε το 1724, από τον αξιόλογο τεχνίτη Ιωάννη τον Πελοποννήσιο. Η μονή εορτάζει στις 8 Νοεμβρίου και της Πεντηκοστής, με κοσμοσυρροή πιστών να κατευθύνεται εκεί για να προσκυνήσει.
ΣΥΜΗ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ
Από το λιμάνι του Πειραιά αναχωρούν τακτικά πλοία για το λιμάνι της Σύμης και η διαδρομή με στάσεις και σε άλλα νησιά κρατάει περίπου 12 με 14 ώρες.
Επίσης έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με άλλα νησιά των Δωδεκανήσων, όπως, Ρόδος, Κάλυμνος, Κως, Λέρος, Λειψοί, Νίσυρος, Πάτμος, Τήλος.
Στη Σύμη δεν υπάρχει αεροδρόμιο, επομένως όσοι επιθυμούν να ταξιδέψουν αεροπορικά θα πρέπει να ταξιδέψουν πρώτα στη Ρόδο, Κω, ή ακόμη και την Αθήνα και στη συνέχεια να φτάσουν στην Σύμη ακτοπλοϊκώς.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία Blue Star Ferries συνδέει τη Σύμη με το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά και το λιμάνι της Ρόδου, καθώς και με ενδιάμεσα νησιά, όπως Τήλος, Νίσυρος, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Λειψοί, Πάτμος με τρία δρομολόγια την εβδομάδα.
H ακτοπλοϊκή εταιρεία SAOS FERRIES συνδέει τη Σύμη με τη Ρόδο και με τα νησιά Χάλκη, Τήλο, Νίσυρο και Κω δύο φορές την εβδομάδα.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία SEBECO LINES, συνδέει τη Σύμη με τη Ρόδο καθημερινά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία Dodekanisos Seaways συνδέει τη Σύμη με τη Ρόδο, καθώς και με άλλα νησιά των Δωδεκανήσων, όπως, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Λειψοί, Πάτμος, σχεδόν καθημερινά την καλοκαιρινή περίοδο.
Πληροφορίες με συνδέσμους για τους ιστοτόπους των ακτοπλοϊκών εταιρειών, θα βρείτε στο τέλος αυτού του αφιερώματος, στην Ενότητα, Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου πρόσβαση – Μεταφορικά μέσα.
Ο ΔΗΜΟΣ ΤΗΛΟΥ
Ο Δήμος Τήλου έχει έκταση 64,5 τ. χλμ. και πληθυσμό 829 κατοίκους.
Δήμαρχος του Δήμου Τήλου είναι η κ. Μαρία Καμμά-Αλιφέρη
Εδρα του Δήμου είναι το Μεγάλο Χωριό. Ο Δήμος Τήλου περιλαμβάνει το νησί της Τήλου καθώς και τις γύρω νησίδες.
Οι οικισμοί και οι νησίδες που αποτελούν τον Δήμο Τήλου συγκροτούν δύο Κοινότητες, τις εξής:
1. Κοινότητα Μεγάλου Χωριού (Μεγάλο Χωριό, Αγιος Αντώνιος, νησίδα Γαϊδαρος, Εριστος)
2. Κοινότητα Λιβαδίων (Λιβάδια, νησίδα Αντίτηλος).
Το Δημαρχείο του Δήμου Τήλου.
Η ΤΗΛΟΣ
Η Τήλος είναι ένα από τα Δωδεκάνησα. Βρίσκεται 22 μίλια ΒΔ. της Ρόδου και 222 μίλια από τον Πειραιά. Έχει σχήμα ακανόνιστο και η έκτασή της είναι 61,487 τ. χλμ. ενώ ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2021 είναι 899 κάτοικοι. Γενικά το έδαφός της είναι ορεινό και βραχώδες με μία μικρή πεδιάδα στο κέντρο της, που καταλήγει στη παραλία του Ερίστου. Υψηλότερη κορυφή του νησιού είναι αυτή του Προφήτη Ηλία, με υψ. 620 μ. Το συνολικό ανάπτυγμα των ακτών της νήσου φθάνει τα 63 χλμ.. Στο νησί υπάρχουν τέσσερις οικισμοί: το Μεγάλο Χωριό με 241 κατοίκους, τα Λιβάδια με 484, ο Άγιος Αντώνιος με 39 και η Έριστος με 16 κατοίκους.
Αρχαιολογικά Μνημεία: Η Τήλος διαθέτει πολλά αρχαιολογικά μνημεία. Έγινε γνωστή όταν το 1970 ο καθηγητής παλαιοντολογίας Νικόλαος Συμεωνίδης ανακάλυψε στο σπήλαιο Χαρκαδιό, στην περιοχή της Μισαριάς, νεκροταφείο ελεφάντων νάνων, οι οποίοι βρέθηκαν απομονωμένοι στο νησί μετά την καταβύθιση της Αιγηίδος, της οποίας οι κορυφές συνθέτουν το σημερινό αρχιπέλαγος του Αιγαίου. Στo νησί εδρεύει μικρό παλαιοντολογικό μουσείο όπου εκτίθενται κάποια από αυτά τα ευρήματα.
Αθλητισμός: Στην Τήλο υπάρχουν αρκετές αθλητικές εγκαταστάσεις. Το νησί διαθέτει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με πλαστικό χλοοτάπητα, ένα ανοικτό γήπεδο καλαθοσφαίρισης καθώς και δύο γήπεδα πετοσφαίρισης, τα οποία βρίσκονται στα προαύλια των σχολικών μονάδων. Κατά του θερινούς μήνες υπάρχουν και δυο γήπεδα beach volley, το ένα στην παραλία της Ερίστου και το άλλο στην παραλία στα Λιβάδεια.
Στη φωτογραφία τα Λιβάδια, το μεγαλύτερο χωριό και λιμάνι της Τήλου. Βικιπαίδεια.
ΔΗΜΟΣ ΤΗΛΟΥ → ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ
(Υλοποίηση προγράμματος για πιστοποίηση Δήμου μηδενικών αποβλήτων)
O Δήμος Τήλου έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Zero Waste Cities για να λάβει πιστοποίηση Δήμου Μηδενικών Αποβλήτων. Το πρόγραμμα Just Go Zero Tilos υλοποιείται από τον Ιούνιο 2021 με πρωτοβουλία του Δήμου Τήλου και υποστήριξη της εταιρίας Polygreen. Στόχος η βελτιστοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων, η οριστική διακοπή λειτουργίας του χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων και η μεγιστοποίηση των ποσοστών ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών.
Σε έναν μόλις χρόνο από την έναρξη της πόρτα-πόρτα συλλογής και την εφαρμογή της διαλογής στην πηγή σε βιοαπόβλητα, ανακυκλώσιμα υλικά και υπόλειμμα το νησί έχει ήδη επιτύχει 100% εκτροπή από την ταφή και έχει φτάσει στο 90% ποσοστό ανάκτησης.
Τι έχει πετύχει ο Δήμος μέχρι σήμερα:
• Παύση λειτουργίας του χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων
• 57% ανακύκλωση, 33% κομποστοποίηση 10% ενεργειακή αξιοποίηση
• Διαλογή στην πηγή και χωριστή συλλογή στις σχολικές μονάδες• Προώθηση μέτρων πρόληψης και επαναχρησιμοποίησης υλικών
• Εξοικείωση κατοίκων, επιχειρηματιών και επισκεπτών στο μοντέλο κυκλικής οικονομίας και προώθηση πράσινης, βιώσιμης ανάπτυξης.
Έχοντας ήδη επιτύχει 100% εκτροπή από την ταφή και φτάνοντας ποσοστό ανάκτησης έως και 90%, ο Δήμος Τήλου σε συνεργασία με την εταιρία Polygreen συνεχίζουν την προσπάθεια μείωσης και ορθής διαχείρισης αστικών στερεών αποβλήτων στο πνεύμα των προτύπων κυκλικής οικονομίας.
Ο Δήμος Τήλου προχωρά ακόμη πιο δυναμικά το 2023. Ανακοινώνει ότι σε συνέχεια της διαρκούς προσπάθειας πρόληψης και μείωσης των αποβλήτων που καταλήγουν σε τελική διάθεση, ξεκινά τη συνεργασία του με τους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Mission Zero Waste Academy, Zero Waste Europe, και την Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης με στόχο να πιστοποιηθεί ως Δήμος Μηδενικών Αποβλήτων.
Από τη σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Δήμου την 18 Ιανουαρίου 2023.
Ο ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΚΗΣ
Ο Δήμος Χάλκης έχει έκταση 37 τ. χλμ. και πληθυσμό 829 κατοίκους.
Δήμαρχος του Δήμου Χάλκης είναι ο κ. Ευάγγελος (Αγγελος) Φραγκάκης.
Εδρα του Δήμου είναι η Χάλκη. Ο Δήμος Χάλκης περιλαμβάνει το νησί της Χάλκης καθώς και τις γύρω νησίδες.
Οι οικισμοί και οι νησίδες που αποτελούν τον Δήμο Χάλκης εντάσσονται στο Δημοτικό Διαμέρισμα Χάλκης και είναι οι εξής: Χάλκη (ο Ημπορ(ε)ιός), ο Αγιος Θεόδωρος (Νησίδα), η Αλιμιά (νησίδα), τα Κρεβάτια (νησίδα), το Μαελονήσι (νησίδα), η Τραγούσα (νησίδα), το Χωρίον (ιστορικός οικισμός).
Η ΧΑΛΚΗ
Το νησί Χάλκη βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων, 5 μίλια δυτικά από το ακρωτήριο Αρμενιστής της Ρόδου, ΝΑ. της Τήλου στο ΒΑ. Καρπάθιο πέλαγος. Η επιφάνεια του νησιού είναι 28 τ. χλμ. με ανάπτυγμα ακτής 34 χιλιομέτρων. Ο Πληθυσμός του νησιού είναιο 478 κάτοικοι.
Ιστορία: Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη Χάλκη είναι ελάχιστες. Το νησί διαβαίνει τους αιώνες στη σκιά της Ρόδου κι η ιστορία του μπορεί να σκιαγραφηθεί στα βασικά της σημεία μόνο σε συσχετισμό με την ιστορία της Ρόδου και της ευρύτερης περιοχής του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Οι Πελασγοί έζησαν στο νησί για πολλά χρόνια, αφήνοντας πίσω τους πολλά χτίσματα. Τους διαδέχθηκαν οι Κάρες, οι Δωριείς και αργότερα οι Φοίνικες.
Τον 7ο αιώνα το νησί κυριεύουν οι Άραβες μέχρι το 825 οπότε και απελευθερώνεται.
Οι Βενετοί και Γενοβέζοι καταφτάνουν το 1204 και επισκευάζουν την αρχαία ακρόπολη, χτίζοντας ταυτόχρονα φρούριο στο νησάκι της Αλιμιάς. Κατά το 14ο αιώνα οι Ιππότες της Ρόδου παραχώρησαν τη Χάλκη ως φέουδο στην οικογένεια Assanti από την Ίσκια. Τότε έχτισαν και το Κάστρο τους πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Ανάμεσα στα οικόσημα σώζεται το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου Pierre d’ Aubusson (1476-1530), ο οποίος αναστήλωσε το φρούριο μετά από καταστροφική επιδρομή που δέχτηκε η Χάλκη από τους Βενετούς. Στο κάστρο κατέφευγε ο πληθυσμός σε περίπτωση επιδρομής. Το 1523 τη Χάλκη την κυριεύουν οι Τούρκοι.
Η Χάλκη πήρε μέρος στην επανάσταση του 1821.
Η ανάπτυξη της σπογγαλιείας: Από τα μέσα του 19ου αιώνα η Tουρκοκρατούμενη Χάλκη φτάνει στο απόγειο της ακμής της. Μαζί με τη Σύμη, την Κάλυμνο, το Καστελόριζο και την Κάσο, αναπτύσσουν το εμπόριο και τη σπογγαλιεία. Ιδρύονται σχολεία και το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού σημειώνει κατακόρυφη άνοδο.
Η παρακμή: Στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας και κατά την Ιταλοκρατία τα πατροπαράδοτα προνόμια καταργούνται, πλήττεται το εμπόριο κι η σπογγαλιεία κι αρχίζει η αιμορραγία της μετανάστευσης. Κυριεύεται από τους Ιταλούς το 1912, όπως κι όλα τα Δωδεκάνησα, περιέρχεται υπό Ιταλική κυριαρχία, στρατιωτική αρχικά και πολιτική μετά το 1923.
Δοξάστηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο: Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου η Χάλκη δοξάστηκε χάρη στους αγώνες και το αίμα άξιων τέκνων της, όπως ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος και ο Λοχαγός Διογένης Φανουράκης.
Ονομασία: Για την προέλευση της ονομασίας του νησιού υπάρχουν δύο εκδοχές: ονομάστηκε έτσι είτε από τα ορυχεία και τα εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού που υπήρχαν στο νησί κατά την αρχαιότητα, είτε από τη φοινικική λέξη “κάρκι” ή “κάλχι” που σημαίνει “πορφύρα”, το όστρακο που υπήρχε άφθονο στις ακτές του νησιού τότε και το οποίο εμπορεύονταν οι Φοίνικες, εκδοχή που είναι και η πιθανότερη.
Γεωγραφία: Γενικά το έδαφος της Χάλκης είναι ημιορεινό και άγονο. Υψηλότερες κορυφές είναι το Μεροβίγλι (593 μ.) στο ΒΑ. τμήμα της νήσου και ο Προφήτης Ηλίας (578 μ.) στο κεντρικό τμήμα. Οι δε ακτές είναι επί το πλείστον απότομες και βραχώδεις με μικρές παραλίες με άμμο και κροκάλες κυρίως στο βόρειο και νότιο τμήμα του νησιού. Τα νερά της θάλασσας γύρω από το νησί, είναι τα πιο καθαρά που έχει δει ποτέ κανείς!
Στο ΝΑ. άκρο σχηματίζεται το ακρωτήριο Κρεβάτι, βόρεια του οποίου εκτείνεται ο όρμος Ημπορ(ε)ιός (εκ του Εμπορειό) στο μυχό του οποίου βρίσκεται και το ομώνυμο χωριό Χάλκη, ή Ημποριό. Ο οικισμός είναι πανέμορφος, με κατοικίες νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, που φανερώνουν μεγαλείο αλλοτινών καιρών. Το ΒΑ. άκρο καταλήγει στο ακρωτήριο Λιμανάρι, ενώ στο ΒΔ. άκρο σχηματίζεται μικρή χερσόνησος που καταλήγει στο ακρωτήριο Κέφαλος.
Η γενική όψη της Χάλκης χαρακτηρίζεται ως ορεινή πλην όμως τα ορεινά συγκροτήματα διακόπτονται από πεδινές μικρές ή μεγάλες εκτάσεις, όπως η κοιλάδα των Ζιών, του Ποντάμου, το Λεντάκι, του Κισσού κ.λ.π.. Σε αυτές τις κοιλάδες υπήρξε κατά την αρχαιότητα πλούσια παραγωγή δημητριακών η οποία ευνοούνταν από το έδαφος, αλλά και το εύκρατο μεσημβρινό κλίμα της Χάλκης. Σύμφωνα με το βιβλίο “η Χάλκη της Δωδεκανήσου” του Κ. Ηλιάδη, η καρπερότητα του εδάφους της Χάλκης είχε εκθειαστεί από αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Θεόφραστος στο έργο του “Περί φυτών και ιστορίας”.
Νησίδες και Βραχονησίδες: Mεταξύ Χάλκης και Ρόδου υφίστανται πολλές μικρές νησίδες, βραχονησίδες και ύφαλοι που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Μεγαλύτερη αυτών των νησίδων είναι η Αλιμιά. Στον δε πορθμό Χάλκης – Τήλου υφίσταται η Αντίτηλος, που ανήκει στην Τήλο.
Οι ιστορικές μαρτυρίες για τη Χάλκη είναι ελάχιστες.
Πολιτισμός: Η Χάλκη έχει ανακηρυχθεί “Διεθνές κέντρο ειρήνης και φιλίας νέων” και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το νησί να το επισκέπτεται μεγάλος αριθμός νέων.
ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ Λ.Τ. ΧΑΛΚΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΑΚΗΣ
Το ιστορικό Γυμνάσιο Λ.Τ. Χάλκης Σωκράτης Φανουράκης βρίσκεται στο κέντρο του Eμπορειού, του πανέμορφου παραδοσιακού οικισμού της Χάλκης.
Διαθέτει μαθητές και μαθήτριες σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και Λυκείου, όπου διδάσκονται όλα τα προβλεπόμενα αντικείμενα.
Στιγμιότυπο από τους φετινούς (2023) εορτασμούς στη Χάλκη, για την επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στη μητέρα Ελλάδα 🇬🇷 . Μαθητές και μαθήτριες παρελαύνουν με ενθουσιασμό. Φωτογραφία: Nikos Rhodian.
Στιγμιότυπο από τους φετινούς (2023) εορτασμούς στη Χάλκη, για την επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στη μητέρα Ελλάδα 🇬🇷 Κατάθεση στεφάνου από τον Δήμαρχο Χάλκης κ. Ευάγγελο (Αγγελο) Φραγκάκη. Φωτογραφία: Nikos Rhodian.
ΧΑΛΚΗ ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Η Χάλκη στολίζεται γύρω γύρω από πανέμορφες παραλίες, πολλές είναι προσβάσιμες με τα πόδια, άλλες πάλι με καΐκια. Οι τρείς παραλίες που μπορεί κάποιος να πάει εύκολα με τα πόδια είναι ο Πόνταμος, τα Φτενάγια και τα Κάνια. Υπάρχουν ακόμα τρείς παραλίες που μπορείτε να πάτε με τα πόδια αλλά είναι πιο περίπλοκο, οπότε οι περισσότεροι προτιμούν να πάνε με καΐκι. Αυτές οι παραλίες είναι οι Γυαλοί, η Αρέτα και η Τραχειά.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΡΟΔΟΥ, ΠΡΟΣΒΑΣΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕΣΑ
SAOS FERRIES
H ακτοπλοϊκή εταιρεία SAOS FERRIES συνδέει τη Ρόδο με τα νησιά Χάλκη, Τήλο, Νίσυρο, Κω, Αστυπάλαια, Καστελλόριζο (Μεγίστη) και Κάλυμνο.
Για να γνωρίσετε την εταιρεία καθώς και αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τα δρομολόγια που πραγματοποιεί, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της, κάνοντας κλικ στην εικόνα..
DODEKANISOS SEAWAYS
Η εταιρεία Dodekanisos Seaways συνδέει τη Ρόδο με τη Σύμη, καθώς και με άλλα νησιά των Δωδεκανήσων, όπως, Κως, Κάλυμνος, Λέρος, Λειψοί, Πάτμος, σχεδόν καθημερινά την καλοκαιρινή περίοδο. Για να γνωρίσετε την εταιρεία Dodekanisos Seaways, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της, κάνοντας κλικ στην εικόνα..
SEBECO LINES
Η ακτοπλοϊκή εταιρεία SEBECO LINES, συνδέει τη Ρόδο με τη Σύμη, καθημερινά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Για να γνωρίσετε την εταιρεία επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της, κάνοντας κλικ στην εικόνα..
ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ
ΠΗΓΕΣ: Ιστορία της Ελλάδας, Ιστορίας της Ευρώπης, Βικιπαίδεια, ιστότοποι και Σελίδες (Κοινωνικών Δικτύων) Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, Περιφερειακής Ενότητας Ρόδου, Δήμου Ρόδου, Δήμου Μεγίστης, Δήμου Σύμης, Δήμου Τήλου, Δήμου Χάλκης καθώς και από ιδιωτικές σελίδες (Fb Pages) ή ιστοσελίδες στο διαδίκτυο τις οποίες αναγράφουμε στις επί μέρους αναφορές μας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για όσους δημιουργούς φωτογραφιών έχουμε στοιχεία, αναγράφουμε το όνομά τους. Για όσους δεν έχουμε στοιχεία, αναγράφουμε την πηγή προέλευσης.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Theodoros Evangeloudis
Ιστορικός-Αρχαιολόγος ΑΠΘ, Απόφοιτος Instituto Cervantes
—————————-
Το διαχρονικό αφιέρωμά μας για την Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου, εμπλουτίζεται διαρκώς με νέο υλικό.
